اجازه دهید نگاهی به یک پارت، که یک پترنِ حفره ایِ متغیر دارد، بیاندازیم. ما می توانیم از معادلات برای فضا دادن به حفره ها در طول یک میله استفاده کنیم. برای تمرین این موضوع، نیاز داریم برخی دایمنشن هایی که در معادلات به کار می روند را نام گذاری کنیم.

نام گذاری دایمنشن ها در سالیدورک

لازم نیست در سالیدورک، تمام انتیتی ها را نام گذاری کنیم. اما باید فیچرها، اسکچ ها، و دایمنشن های مهم را نام گذاری کنیم. نام گذاری دایمنشن ها، وقتی مهم می شوند که داریم آنها را در معادلات(equations)، پیکربندی ها(configurations) و جدول های طراحی(design tables) مورد استفاده قرار می دهیم.

در بیشتر اوقات، دایمنشن ها را نام گذاری نمی کنیم یا حتی نام آنها را مشاهده نمی کنیم. اما با وجود معادله ها، این کار را انجام می دهیم. اگر بخواهیم وظیفه ی یک معادله را به سادگی با یک نگاه کردن متوجه شویم، می فهمیم که باید آن را نام گذاری کنیم. یک مثال قابل مشاهده، می تواند تفاوت بین عبارت D3@Sketch6 و  Length@WindowExtrusionSketch باشد. کلمه ی اول در این مثال، مهم نیست اما عبارت پس از @ توصیف کننده است.

برای نام گذاری یک دایمنشن، روی آن کلیک کنید و نام جدید آن را در بالای جعبه ی Modify تایپ کنید. یا اینکه می توانید به بخش PropertyManager از Dimension، بروید و در پنل Primary Value که در تصویر 10.2 نشان داده شده است، در جعبه ی متنی Name، نام جدید را تایپ کنید.

ما نمی توانیم از نماد @ در نام دایمنشن استفاده کنیم، زیرا از آن بعنوان یک جدا کننده بین نام  دایمنشن، و نام  فیچر یا اسکچی که به آن اعمال می شود، استفاده می کنیم.

همچنین باید بدانید که با اینکه به نظر می رسد که نرم افزار به ما امکان می دهد تا نام اسکچ یا فیچر را در بخش  PropertyManager از Dimension تغییر دهیم، اما نرم افزار این تغییر را قبول نمی کند. ما نمی توانیم نام اسکچ یا فیچر(یعنی عبارت پس از @) را در بخش  PropertyManager از Dimension تغییر دهیم.

(تصویر 10.2: تغییر نام دادن یک دایمنشن)

 راه های دیگری نیز برای تغییر نام های دایمنشن وجود دارد، از جمله Configuration Table View و Equation Manager/Dimension.

بهترین تمرین

ما باید نام های دایمنشن ها را تا جای امکان کوتاه کنیم؛ اما هنوز باید سعی کنیم این نام، یکتا و توصیفی باشد. استفاده از فاصله(space) در رابط کاربری اغلب محدود است و وقتی که با نام های اسکچ و فیچر(و حتی نام پارت ها، وقتی که در یک اسمبلی مورد استفاده قرار می گیرند) ترکیب شود، نمایش این نام ها می تواند به صورت خواندنی مشکل باشد. همچنین به یاد داشته باشید که استفاده از فاصله(space) در نام های دایمنشن، می تواند توسط Excel سوء تعبیر شود؛ بنابراین از فاصله در نام هایی که انتساب می دهید؛ استفاده نکنید.

 نکته: ما می توانیم با استفاده از گزینه ی کشویی Hide/Show All Types  در نوار ابزار Heads-Up View نام های دایمنشن را بعنوان یک بخش از دایمنشن حقیقی نمایش دهیم. این نکته نیز مفید است که بدانیم، که بخش Filter از FeatureManager، نام دایمنشن ها را فیلتر می کند؛ که کمک می کند که دایمنشن های نام گذاری شده را به سادگی پیدا کنیم.

تصویر 10.3 این فیلتر را نشان می دهد. و فیچرها و اسکچ هایی که نام آنها حاوی کلمه ی height است را نشان می دهد. دیگر کلمات فیلتر شده، در توضیحات فیچر یا اسکچ یعنی همان tool tip ها، نمایش داده می شوند اما نام دایمنشن ها (در تول تیپ) نمایش داده  نمی شود.

ما می توانیم با استفاده از بخش Filter از FeatureManager، برای پیدا کردن فیچرهایی که نامِ دایمنشن خاصی دارند استفاده کنیم. در تصویر 10.3، فیلتر مورد نظر Sketch1 را پیدا کرده است؛ که حاوی دایمنشن HeightEnd است. در تصویر مذکور، ویوی مورد نظر تنها برای نمایش دادن دایمنشن مذکور نشان داده شده است. فیلتر مورد نظر، دایمنشن را در مدل مذکور نمایش نمی دهد؛ اما با کلیک بر روی یک فیچر که توسط فیلتر پیدا شده است، مقدار مورد نظر را نمایش می دهد.

 (تصویر 10.3 : استفاده از فیلتر FeatureManager برای فیلتر کردن نام دایمنشن ها)

 ایجاد معادله در سالیدورک

وقتی که داریم در سالیدورک، یک معادله ایجاد می کنیم، ایده ی خوبی است که ابتدا آن را روی کاغذ بنویسیم تا مطمئن شویم که مفهوم یا تصور کلی آن، درست باشد. پارت نشان داده شده در تصویر 10.4 را بررسی کنید، که در آن، دایمنشن های مربوطه نام گذاری شده و نمایش داده شده اند. برای دانلود پارت نشان داده شده در تصویر 10.4 اینجا کلیک کنید. نام این فایل، Chapter 10 Equations.sldprt می باشد که در فایل های دانلودی فصل 10 موجود است.

تعداد حفره ها(hole) که در اینجا Instances نام گذاری شده اند، متغیر می باشد. از این عدد، فضای حفره ها(spacing) روی طول(length) پارت محاسبه می شود. همچنین یک شکاف(gap یا فاصله) روی هر انتها از الگوی حفره ها وجود دارد. این شکاف یا فاصله(gap) (که بین مرکز آخرین حفره و انتهای پارت مورد نظر محاسبه می شود) همواره نیاز دارد که به اندازه ی نصفِ فضای بین حفره ها(spacing) باشد. علامت های سیگما(Σ) که در سمت چپ از دایمنشن ها قرار دارد، نشان می دهد که یک معادله دارد آن را کنترل می کند(driving it). دایمنشن هایی که توسط معادلات کنترل می شوند، مستقیماً نمی توانند ویرایش شوند. 

 (تصویر 10.4 : متغیرها برای پترن hole)

نکته: در دایمنشن ها و متن ها به طور کلی، وقتی که در یک نمایش سه بعدی، کوتاه شوند، خواندن آنها سخت است. برای اینکه خواندن متن مورد نظر ساده تر شود، یک تنظیم وجود دارد که همه ی دایمنشن ها را به صورت مسطح در نمایشگر نشان می دهد؛ این تنظیم در آدرس زیر از منوها قرار دارد:

Tools ➢ Options ➢ Display

در این مثال، برای قطر حفره ها، یک معادله ی پیچیده تر وجود ندارد که وقتی حفره های زیادی وجود داشته باشند، احتمالاً با یک معادله ی دیگر تداخل کند. به عبارت دیگر، چونکه دو مقدار وجود دارند که نیاز دارند تا مورد محاسبه قرار گیرند(یعنی spacing و gap)، ما نیاز داریم دو معادله ایجاد کنیم. چونکه دایمنشن gap همواره نصفِ spacing می باشد، ابتدا نیاز داریم spacing را به صورت زیر محاسبه کنیم:

 جمله ی Instances –1 مشخص کننده ی تعداد spacing ها می باشد. اگر ما دو حفره(hole) داشته باشیم، آنگاه تنها یک spacing خواهیم داشت. جمله ی 1+ نشان دهنده ی دو تا «نصفه spacing» برای دو انتها(two ends) می باشد. معادله ی دوم، ساده تر است و به صورت زیر می باشد:

 ترتیب معادله ها مهم است. اگر یک ترتیب ضروری در معادله ها وجود داشته باشد، رابط کاربری Equations در سالیدورک متوجه می شود و آنها را به آن ترتیب در می آورد. به دلیل اینکه gap به spacing وابسته است، مقدار spacing باید قبل از gap محاسبه شود. همچنین اگر معادلات(equations) نیاز داشته باشند تا به منظور موازنه، چندین بار حل شوند، سالیدورک به طور اتوماتیک متوجه می شود.

تصویر 10.5 مجموعه نتایج معادلات را نشان می دهد. توجه کنید که رابط کاربری Equations این دفعه در ویوی Ordered نشان داده شده است؛ برخلاف ویوی Equation در تصویر 10.1.

(تصویر 10.5: استفاده از Equations برای پترن حفره یا hole)

توضیح: در تصویر 10.4، هفت دایره داریم. اگر مرکز دایره ها را به هم وصل کنیم، و دو تا نصفه فاصله، هم به خاطر دایره ی اول و آخر در نظر بگیریم، طول مورد نظر به دست میاد. تعداد فاصله ها بین مراکز جفت دایره ها،(بدون در نظر گرفتن فاصله ی بین دایره اول با گوشه ی قطعه و دایره ی آخر با گوشه ی دیگر قطعه) برابر است با تعداد دایره ها(Instances) منهای 1. اما دو تا فاصله(gap) بین دایره اول و دایره آخر با سمت راست و چپ، نصف فاصله ی بین دو دایره ها، می باشد. پس طول قطعه برابر است با:

((Instances-1)+1)

• قبلی