استفاده از دیگر ابزارهای اسکچ در سالیدورک
سالیدورک قابلیت های فراوانی دارد که در موضوعات مختلف با یکدیگر همپوشانی می کنند. ابزارهای زیر می توانند در دیگر بخش های این کتاب نیز مشاهده شوند، اما ما آنها را در اینجا جمع می کنیم، زیرا به ما کمک می کنند تا با اسکچ های دوبعدی کار کنیم و آنها را در سالیدورک کنترل کنیم.
کار کردن با RapidSketch در سالیدورک
RapidSketch به ما کمک می کند تا در حین اسکچ کشیدن، به سادگی صفحه های اسکچ(sketch planes) را تغییر دهیم. همان طور که ما نشانگر ماوس یک اسکچ را بر روی سطوح صاف یک مدل حرکت می دهیم، این وجوه پر رنگ(highlight) می شوند تا مشخص کنند که ما می توانیم در اینجا، یک اسکچ جدید را ایجاد کنیم. روش کار با این ابزار به این صورت است که ابتدا بر روی دکمه ی RapidSketch در نوار ابزار Sketch کلیک می کنیم. سپس یک ابزار اسکچ را انتخاب می کنیم و نشانگر ماوس را بر روی یک صفحه(plane) یا وجه(face) می بریم، آنگاه یک صفحه ی تیره ظاهر می شود که مشخص می کند که ما می توانیم بر روی آن صفحه، اسکچ بکشیم.
برای رفتن به یک صفحه ی دیگر، ابزارِ اسکچِ RapidSketch هنوز باید فعال باشد اما نباید بر روی یک انتیتی، در حال انجام کاری باشد(چیزی نباید به نشانگر ماوس متصل باشد). این گزینه باعث می شود که اسکچ کشیدنِ سالیدورک، بیشتر شبیه نرم افزار Solid Edge کار کند.
اضافه کردن سنسورها در سالیدورک
ما می توانیم با راست-کلیک کردن بر روی پوشه ی Sensors و انتخاب گزینه ی Add Sensor، سنسورها را برای پارت ها و اسمبلی ها، در بخش FeatureManager از سالیدورک اضافه کنیم. شما می توانید پوشه ی Sensors را در بالای FeatureManager پیدا کنید. اگر نمی توانید پوشه ی Sensors را مشاهده کنید، به آدرس Tools ➢ Options ➢ FeatureManager بروید و اطمینان حاصل کنید که پوشه ی Sensor به صورت Show علامت گذاری شده باشد.
ما محدود نیستیم که تنها وقتی با اسکچ ها کار می کنیم، از سنسورها استفاده کنیم. بلکه می توانیم از سنسورها در بیرون از اسکچ ها، در پارت ها و اسمبلی ها استفاده کنیم.
(تصویر 6.18 : بخش PropertyManager از سنسور)
تصویر 6.18 یک سنسور را نشان می دهد که با شرایطی که برای آن تعیین کرده ایم مواجه شده است و هشدارهایی را نشان می دهد. همان طور که مشاهده می کنید، در سنسور در تصویر سمت چپِ بالا، مشخص کرده ایم که اگر دایمنشن 1 یا D1 که در Extrude1 قرار دارد، بیشتر از 2 شود، هشداری نشان داده شود. و در تصویر سمت راست، مقدار دایمنشن 1 به 2.10 اینچ رسیده است و هشداری ایجاد شده است.
علاوه بر روشن یا خاموش کردن هشدارهای سنسور، ما می توانیم سنسورها را وقتی که دیگر به آنها نیازی نداریم یا برای افزایش کارایی(performance)، سرکوب(suppress) کنیم. یک راه عالی برای اینکه مواظب باشیم که چیزی در سالیدورک مقدار خاصی داشته باشد، این است که از سنسورها استفاده کنیم. مانند ضخامت دیوار یا فضای خالی بین پارت ها. ما می توانیم از سنسورها برای نظارت کردنِ هر مقداری که بخواهیم نظارت شود، و مستقیما اندازه دهی نمی شود، استفاده کنیم.
استفاده از اسکچ های متا دیتا(Metadata) در سالیدورک
متادیتا یا داده های متا در سالیدورک، به اطلاعات متنیِ غیرِ هندسی گفته می شود که به داده های هندسی متصل می شوند. داده های متا، مانند کلمات کلیدی در جستجو های اینترنتی از اهمیت برخوردار هستند و در در برنامه های PDM یا مدیریت داده های محصول، اهمیت دارند. و یا در ویژگی های سفارشی در نقشه ها(drawing) یا جدول ها مفید هستند. اگر شما از داده های متا در سندهای CAD خود استفاده نمی کنید، ممکن است به سادگی از آن بگذرید و آن را نادیده بگیرید. شما می توانید از آیتم های زیر بعنوان داده های متا در فایل های سالیدورک استفاده کنید:
◆◆ نام های اسکچ و فیچر
◆◆ کامنت های اسکچ و فیچر(برای دسترسی به کامنت ها، راست کلیک کنید)
◆◆پروپرتی های سفارشی(Custom properties)
◆◆ سند های Design Binder
◆◆ تگ ها برای فیچرها(که در گوشه ی پایین و سمت راست نوار وضعیت یا status bar قرار دارد)
جستجوی داده های متا، به ویژه در اسمبلی های بزرگ یا پارت هایی که لیست فیچرهای آنها طولانی است و ما نیاز داریم تا آنها را پیدا کنیم و سرچ کنیم، مفید است. ما می توانیم جستجوها برای داده های متا را در داخل فیلترِ FeatureManager که در بالای آن قرار دارد، ببریم و انجام دهیم. در عملکرد Advanced Search در اسمبلی ها نیز می توانیم منابع داده های متا را سرچ کنیم. SolidWorks Explorer یک راه حل سطح اول مدیریت داده ها است که می تواند داده های متا و پیش نمایش ها(previews) را جستجو کند، نمایش دهد و ویرایش کند. Windows Explorer نیز می تواند پروپرتی ها و تگ ها را سرچ کند.
ایجاد شکل های هندسی ساخت و ساز(Construction Geometry)
ما در سالیدورک می توانیم انتیتی های اسکچ را در یک اسکچ یا یک نقشه(drawing)، به هندسه ی ساخت و ساز(construction geometry) تبدیل کنیم. هندسه ساخت و ساز فقط برای کمک به ایجاد انتیتی های اسکچ و اَشکال هندسی، که در نهایت در قطعه گنجانده می شوند استفاده می شود. وقتی که از اسکچ مذکور(که به صورت هندسه ی ساخت و ساز در نظر گرفته شده است) برای ایجاد یک فیچر استفاده شود، این هندسه ی ساخت و ساز نادیده گرفته می شود.
در سالیدورک، تنها شکل ترسیم شدنی که می تواند مستقیما ایجاد شود، خطِ ساخت و ساز(construction line) است. تمام دیگر انتیتی ها را می توانیم با انتخاب گزینه ی Construction Geometry در داخل بخش PropertyManager از انتیتی اسکچ، به هندسه ی ساخت و ساز(Construction Geometry) تبدیل کنیم؛ و یا اینکه می توانیم از دکمه ی Construction Geometry در نوار ابزار استفاده کنیم. اصطلاحات سالیدورک کمی ناسازگار است، زیرا گاهی اوقات به خطوط ساخت و ساز(construction lines) به عنوان خطوط مرکزی(centerlines) اشاره می کند.
این دو مورد، در واقع یک چیز هستند. از خطوط مرکزی(Centerlines) برای اسکچ های دور زننده(revolved) و بازتاب کردن(mirroring) استفاده می شود اما تفاوتی بین یک خط مرکزی(centerline) و یک خط ساخت و ساز(construction line) در سالیدورک وجود ندارد. هندسه های ساخت و ساز(Construction geometry) برای بسیاری از شرایط مفید است. ما از آن به دفعات زیاد برای رجوع به داده های اسکچ استفاده می کنیم. ما می توانیم از رابطه های ترسیم در هندسه ی ساخت و ساز(construction geometry) برای ایجاد تقارن استفاده کنیم و می توانیم از آن برای اسکچ های لایه ای(layout sketches) یا دیگر اهداف استفاده کنیم.
نکته: اگر یک انتیتی مثلا یک دایره را به صورت هندسه ی ساخت و ساز در بیاوریم، به صورت نقطه چین در خواهد آمد.
