ایجاد فیلت های شعاع متغیر در سالیدورک

فیلت های شعاع متغیر، یک سلاح قدرتمند دیگر در مبارزه با طراحی های خسته کننده است. همچنین از آنها بعنوان یک ابزار مفید در حل کردن برخی از مشکلات فیلت ها استفاده می شود.


بهترین تمرین!

تشخیص اینکه چه زمانی از فیلت با شعاع متغیر استفاده نکنیم، ممکن است آسان تر باشد. به طور کلی، از فیلت ها برای گرد کردن یا شکستن اضلاع استفاده می شود، نه به منظور مجسمه سازی در پارت ها. اگر از فیلت ها برای ایجاد پارت های مجسمه سازی بلوکی(sculpt blocky) استفاده می کنید، و سعی در ساخت قطعات بلوکی با فیلت های بزرگ ندارید، ممکن است بخواهید رویکرد دیگری را در نظر بگیرید و از مدل سازی پیچیده استفاده کنید؛ که یک شکل بهتر به پارت می دهد و کنترل پذیری آن را بیشتر می کند. گزینه های دیگری نیز وجود دارد که کنترل های بیشتری در اختیار ما می گذارد، مانند فیلت double hold-line.


اعمال مقادیر فیلت در سالیدورک

وقتی که ما ابتدا یک ضلع را برای فیلت شعاع متغیر انتخاب می کنیم، نقاط انتهایی توسط برچسب های راهنما مشخص می شوند به طوری که مقداری برای آنها در نظر گرفته نشده است. تا زمانی که حداقل یکی از نقاط در کادر مورد نظر یک مقدار برای شعاع نداشته باشد، هیچ پیش نمایشی نشان داده نمی شود. ما همچنین می توانیم مقادیر شعاع را در Property Manager اعمال کنیم؛ اما اگر از برچسب های راهنما استفاده کنیم، پیگری آن آسانتر است.

تصویر 7.28 یک فیلت شعاع متغیر را در سه حالت زیر نشان می دهد:

  1. پس از انتخاب ضلع
  2. پس از اینکه یکی از مقادیر اعمال شده است
  3. پس از اینکه سه مقدار اعمال شده اند

برای اعمال یک مقدار شعاع که یک نقطه انتها(endpoint) از یک ضلع نیست، می توانیم یکی از سه نقطه ی رنگی، در طول ضلع انتخاب شده را انتخاب کنیم. اکنون پیش نمایش به ما نشان می دهد که این فیلت در حالت wireframe چگونه نشان داده می شود.

به طور پیش فرض، فیلت شعاع متغیر بر روی هر ضلع، پنج نقطه را قرار می دهد؛ به صورت زیر:

  1. یکی در نقطه ی انتهای سمت راست
  2. یکی در نقطه ی انتهای سمت چپ
  3. یکی در نقطه ی وسط ضلع
  4. یکی در نصف فاصله ی وسط ضلع تا نقطه سمت راست
  5. یکی در نصف فاصله ی وسط ضلع تا نقطه سمت چپ

اگر می خواهید یک نقطه ی کنترل دیگر را اضافه کنید، برای این کار سه راه وجود دارد:

◆◆ بر روی یک نقطه ی موجود، Ctrl+drag انجام دهید.

◆◆ یک برچسب راهنما از یک نقطه ی موجود را انتخاب کنید و مقدار P (درصد) را تغییر دهید.

◆◆ در پنل Variable Radius Parameters که در Property Manager قرار دارد، مقدار Number Of Instances را تغییر دهید.

 (تصویر 7.28: انتساب مقادیر به یک فیلت شعاع متغیر)

 (تصویر 7.28: انتساب مقادیر به یک فیلت شعاع متغیر)

 اگر اضلاع زیادی را انتخاب کرده اید، و در صفحه ی نمایش چندین مقدار unassigned وجود دارد، می توانید از گزینه ی Set Unassigned در PropertyManager برای تنظیم یک مقدار برای تمام آنها استفاده کنید. گزینه ی Set All باعث می شود تمام مقادیر شعاعی برابر با یک عدد یکسان شوند؛ از جمله مقادیری که شما برای آنها انتخاب کرده اید تا با بقیه متفاوت باشند.

 تصویر 7.29 پنل Variable Radius Parameters را نشان می دهد.

 (تصویر 7.29 : پنل Variable Radius Parameters که در بخش Property Manager از فیلت(Fillet) قرار دارند)

 (تصویر 7.29 : پنل Variable Radius Parameters که در بخش Property Manager از فیلت(Fillet) قرار دارند)

 ما می توانیم یک انتهای یک فیلت شعاع-متغیر را با مقدار 0 تنظیم کنیم. اما باید مراقب باشید، زیرا احتمال دارد این کار باعث مشکلاتی با دیگر فیلت ها، shell ها، آفست ها، و حتی عملیات ماشینکاری شود. ما نمی توانیم در وسط یک ضلع، یک شعاع 0 را تنظیم کنیم؛ بلکه تنها می توانیم در انتهای اضلاع چنین کاری را انجام دهیم. اگر نیاز دارید یک فیلت را در یک موقعیت خاص، پایان دهید، می توانید از یک خط تقسیم(split line) استفاده کنید و یک شعاع صفر را در آن نقطه اعمال کنید. در فصل 8، در بخش "انتخاب فیچرهای ثانویه" به بررسی خط تقسیم(split line) خواهیم پرداخت.

(تصویر 7.30 : استفاده از شعاع صفر در فیلت شعاع متغیر)

(تصویر 7.30 : استفاده از شعاع صفر در فیلت شعاع متغیر)

 

 تصویر سمت راست در بالا، Instant3D را نشان می دهد که از آن برای ویرایش فیلت شعاع متغیر استفاده شده است. برای اینکه پس از فیلت کردن یک فیچر بتوانیم این فیلت شعاع متغیر را تنظیم کنیم، می توانیم بر روی وجه فیلت شده کلیک کنیم. بنابراین در حالیکه Instant3D روشن است، و نقاط آبی رنگ، در جایی که مقادیر شعاع انتساب داده می شوند، ظاهر شده اند، وجه فیلت را انتخاب کنید. می توانید هریک از نقاط آبی را حرکت دهید تا به طور داینامیک به ویرایش مقادیر مربوط به شعاع متغیر بپردازید.


 استفاده از انتقالِ هموار( Smooth Transitions) و انتقال مستقیم(Straight)

فیلت های شعاع متغیر، برای هریک از انتقال های مستقیم و انتقال های هموار یک گزینه دارند. این انتقال ها، مانند لافت هایی که دو سطح-مقطع دارند عمل می کنند. لافت های مذکور قبلاً توضیح داده شده اند. نام آنها ممکن است تا حدودی گمراه کننده باشد؛ زیرا هردوی این انتقال ها نرم و هموار هستند. انتقال مستقیم، به صورت یک خط مستقیم از یک سایز به سایز بعدی می رود و انتقال هموار، بین سایزها، یک مسیر متحرک S شکل را تشکیل می دهد. تفاوت بین این دو انتقال، در تصویر 7.31 نشان داده شده است.

 (تصویر 7.31 : انتقال مستقیم و انتقال هموار برای یک فیلت شعاع متغیر)

 (تصویر 7.31 : انتقال مستقیم و انتقال هموار برای یک فیلت شعاع متغیر)

 توضیح شماره های تصویر بالا:

شماره 1: انتقال هموار.

شماره 2: انتقال مستقیم.

 


تشخیص دیگر کاربردهای فیلت های شعاع متغیر

 فیلت های شعاع متغیر، از یک روش متفاوت برای ایجاد شکل فیلت، نسبت به فیلت شعاع ثابت(constant-radius) استفاده می کنند. گاهی اوقات، استفاده از فیلت های شعاع متغیر می تواند تفاوتی ایجاد کند که فیلت های شعاع ثابت، نمی توانند این کار را انجام دهند. این موضوع حتی وقتی که فیلت های شعاع متغیر از مقادیر شعاع ثابت استفاده کرده باشند، نیز گاهی اوقات صادق است. این تنها یک ابزار دیگر، از جعبه ابزار سالیدورک است.

 

برای نظردهی، در سایت عضو شوید یا به آن وارد شوید!

ستاره غیر فعالستاره غیر فعالستاره غیر فعالستاره غیر فعالستاره غیر فعال