گزینه های فیلت setback جزو پیچیده ترین گزینه ها توی فیلت ها هستن. ما می تونیم از گزینه ی Setback به همراه فیلت های شعاع ثابت و فیلت های چند-شعاعی(multiple-radius) و فیلت های شعاع-متغیر استفاده کنیم. یه فیلت setback، چندین فیلت رو در یه راس با هم ترکیب می‌کنه، و مخلوط حاصل شده رو در یه فاصله‌ ی "عقب نشینی" در امتداد هر لبه فیلت شده از راس شروع می‌کنه. حداقل سه ضلع یا بیشتر باید در رأس setback گرد هم بیایند. تصویر 7.40 رابط Property Manager رو برای setback نشون میده؛ و نشون میده که یه فیلت setback چطوره. گام های زیر به ما نشون میدن که چطور از یه فیلت setback استفاده کنیم.  

 (تصویر 7.40 : رابط فیلت Setback و یه فیلت setback تکمیل شده)

 ایجاد فیلت Setback کمی زمانبره، بخصوص اگه تنها دارید در مورد این فیچر آموزش می بینید. ما باید مقادیری رو برای شعاع های فیلت مشخص کنیم، و اضلاع رو انتخاب کنیم و سه فاصله ی عقب نشینی(setback) رو برای هر رأس مشخص کنیم. اگه دارید از فیلت های چند-شعاعی(multiple-radius) یا فیلت های شعاع متغیر استفاده می کنید،  کار سخت تره. برای دانلود فایل نمونه ی این فیچر، اینجا کلیک کنید.  گام های ایجاد یه فیلت Setback به صورت زیر هست:

1. نوع فیلتی که می خواهید استفاده کنید رو مشخص کنید:

◆◆ فیلت شعاع-ثابت(Constant-radius)

◆◆ فیلت چند-شعاعی(Multiple-radius)

◆◆ فیلت شعاع-متغیر(Variable-radius)

2. اضلاعی که باید فیلت بشن رو انتخاب کنید. اضلاع انتخاب شده باید تماماً با یکی از رئوس setback که در گام بعدی انتخاب می شن، برخورد داشته باشن.

3. برای آیتم های فیلت شده، شعاع رو مشخص کنید. تصویر 7.41 یه پارت نمونه رو نشون میده که با این گام مرتبطه:

 (تصویر 7.41 : تنظیم فیلت setback برای گام های 1 تا 3)

4. رئوس setback رو انتخاب کنید. در پنل Setback Parameters که در بخش Property Manager قرار داره، در جعبه ی دوم از بالا، که رنگی شده، رئوس مورد نظر رو انتخاب کنید. این جعبه، می تونه چندین مقدار رو بپذیره.

5. مقادیر setback رو وارد کنید. همون طور که در تصویر 7.42 نشون داده شده، برچسب های راهنمای setback از یه مقدار خاص به یه ضلع خاص اشاره می کنن. از سوی دیگه، ما می تونیم از گزینه های Set All یا Set Unassigned به همون صورت که اونا در رابط فیلت های شعاع متغیر مورد استفاده قرار می گرفتن استفاده کنیم. این دایمنشن ها؛ فاصله ها رو نشون میدن؛ همون طور که در بخش سمت راست تصویر 7.42 نشون داده شده. فاصله ی setback، به فاصله ی گوشه تا فیلت گفته میشه.

 (تصویر 7.42 : وارد کردن مقادیر setback)

 احتیاط کنید: وقتی چندین راس رو انتخاب کنید، فلش‌های پیش‌نمایش که نشون میدن در حال حاضر برای کدوم لبه مقدار setback رو تنظیم می‌کنید، ممکنه نادرست باشن. این فلش ها تنها می تونن بر روی یه رأس نشون داده بشن؛ بنابراین ممکنه  بخواهیم به برچسب های راهنما تکیه کنیم تا مشخص کنیم که در حال حاضر داریم از کدام فاصله ی setback استفاده می کنیم.

 6. این فرایند رو برای تمام رأس های انتخاب شده ی setback  تکرار کنید. اگه دارید از پیش نمایش(preview) استفاده می کنید، ممکنه توجه کرده باشید که وقتی شروع به ایجاد دومین مجموعه از مقادیر setback می کنید، این پیش نمایش از بین میره.

نگران نباشید. علت این کار، احتمالاً این نیست که فیچر داره با شکست مواجه می شه. پس از اینکه ما تایپ کردن مقادیر رو به اتمام رسوندیم، پیش نمایش بر خواهد گشت. وقتی که ما زمان زیادی رو صرف تنظیم کردن یه فیچر کنیم و ببینیم که پیش نمایش ناپدید شده، ممکنه خسته بشیم. اما خواهید دید که پیش نمایش برمی گرده.

• بعدی
• قبلی